Dotychczas obowiązująca konstrukcja podatku dochodowego od osób prawnych zakładała dodatnią liniową korelację między wysokością osiąganego dochodu, a wysokością płaconego podatku CIT. Oznacza to, że wraz ze wzrostem dochodu, wzrasta obciążenie podatkiem CIT (należnego według stawki 9% lub 19%, w zależności od wielkości obrotów podatnika). Natomiast w razie wystąpienia straty podatkowej podatnik może skorzystać w przyszłości z odliczenia od dochodu tej straty na warunkach określonych w ustawie. Zasady rozliczenia strat podatkowych na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych nie są przedmiotem niniejszej publikacji, odsyłamy do art. 7 ustawy o CIT. Podobno poza śmiercią, pewne są tylko podatki. Do serca wziął sobie […]
Czy spółka musi zatrudniać pracowników w chwili wejścia na CIT estoński?
4 listopada 2022 | Adrian Kęmpiński
Fiskus potwierdził to co zdawało się wynikać z samego brzmienia przepisów – warunki dotyczące limitów zatrudnienia w estońskim CIT należy spełniać dopiero od chwili wyboru tej formy opodatkowania.
Dnia 2 listopada 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację podatkową nr 0111-KDIB2-1.4010.509.2022.1.AR.
Wniosek złożyła spółka, która chce wybrać opodatkowanie estoński CIT od 1 stycznia 2023 roku, ale obecnie, zatrudni wymaganą przepisami liczbę pracowników od chwili wyboru estońskiego CIT – u.
Fiskus podkreślił w uzasadnieniu interpretacji, że aby skorzystać z ryczałtu od dochodu spółek podatnik powinien zatrudniać na podstawie umowy o pracę (w przeliczeniu na etaty w pełnym wymiarze czasu pracy), nie mniej niż 3 pracowników niebędących wspólnikami, co najmniej przez okres 300 dni roku podatkowego. W przypadku, gdy rok podatkowy podatnika nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym – okres 300 dni podlega proporcjonalnemu dostosowaniu.
Do minimalnego poziomu zatrudnienia wlicza się zarówno osoby fizyczne, które podatnik zatrudniał przed przystąpieniem do ryczałtu od dochodów spółek jak i osoby, które zostały zatrudnione przez podatnika już w trakcie opodatkowania ryczałtem.
Jednocześnie wskazać należy, że w przypadku podatnika będącego małym podatnikiem, w pierwszym roku podatkowym opodatkowania ryczałtem, warunek dotyczący zatrudnienia na podstawie umowy o pracę uznaje się za spełniony, jeżeli mały podatnik zatrudnia co najmniej 1 osobę fizyczną w przeliczeniu na pełne etaty, przez okres wskazany w tym przepisie, tj. co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rok podatkowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym – przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym.
Do limitu osób zatrudnionych nie wlicza się wspólników tego podatnika.
W kolejnych latach, tj. począwszy od drugiego roku opodatkowania ryczałtem, mały podatnik zobowiązany jest już w pełni spełniać warunek dotyczący zatrudnienia. Dotyczy to zarówno zatrudnienia na podstawie umowy o pracę oraz na podstawie innej umowy.
Mały podatnik to spółka, która w poprzednim roku podatkowym osiągnęła przychód nie wyższy niż 2 mln EUR brutto.
Wpis nie stanowi porady ani opinii prawnej w rozumieniu przepisów prawa oraz ma charakter wyłącznie informacyjny. Stanowi wyraz poglądów jego autora na tematy prawnicze związane z treścią przepisów prawa, orzeczeń sądów, interpretacji organów państwowych i publikacji prasowych. Kancelaria Ostrowski i Wspólnicy Sp.K. i autor wpisu nie ponoszą odpowiedzialności za ewentualne skutki decyzji podejmowanych na jego podstawie.